صدمین نوشته وبلاگ ما (من و همسر عزیزم)
سلام به همه دوستان و خوانندگان محترم این وبلاگ
اول بگم که من شدم ما :-) چون که به خواست و کمک خدا ازدواج کردم البته تازه اول راهیم
بعدم بگم شرمنده ام که خیلی وقته فرصت نشده
ویا
شایدم سعادت نبوده که بتونم وبلاگ رو به روز کنم
تا از شرمندگیتون در بیام اما
دیروز اومدم و دیدم که
نوشته های وبلاگ شده 99 تا منم گفتم که صدمین
نوشته رو از
دل و فکر خودم استفاده کنم شاید بهتر باشه
دوستای گلم حقیقتش رو بخواهید به دلیل تغییراتی
که تو محل کارو یکم هم شرایط زندگیم ایجاد شده
کلا کمتر فرصت پیدا میشه که اصلا
بیام کامپیوتر
رو روشن کنم چه برسه که بخواهم کانکت بشم
که اونم به لطف سرعت سرسام
آور خطوط انتقال
دیتا تا بخواد آن بشه دیگه من پادشاه چهارم رو
هم رد کردم و دارم
به حضور پنجمین پادشاه
شرف یاب میشم
(منظورم تو خوابه ها یک وقت برداشت بد نکنید)
کلی تو این مدت داشتم فکر میکردم که وقتی خواستم
وبلاگ رو به روز کنم چیا بنویسم و چیا بگم از کجا بگم
انتقاد کنم از کشور دوست و
برادر لبنان که در یک
اقدام حماسی و جسورانه و البته با کمال نمک نشناسی
توی شورای
امنیت جواب سال ها حمایت مادی و معنوی
ایرانی ها رو داد و با دادن رای ممتنع روی
گربه رو هم سفید کرد،
البته من که میدونستم این اعراب از این بهتر نیستند
اصولا
اگه دست من بود همهشونو میریختم تو
اقیانوس تا ماهی های بیچاره بخورند البته
اقیانوس
کثیف میشد اما نه به کثیفیه گند شرکت بریتیش پترولیوم
و اون نفت های
بیچاره که دارن حدر میرن
اما در مجموع این اقدام برادران لبنانی
(سلم و تورـ تو
شاغهنامه بخونید سلم
و تور کی بودن و به چی معروفند)
باعث این شده که گربه های محل
ما پر رو بشند
و حالا واسه ما طاقچه بالا بگذارند که از ما
بی چشم و رو تر هم تو
دنیا پیدا میشه و ...
خلاصه راستی گفتم نفت یک انتقاد سیاسی
اجتماعی
به ذهنم رسید اما سریع از ذهنم
شیفت دیلیتش کردم که ... نشم
خوب از اون جایی که الان تو صف نون وایی
هم دیگه
این روزا بین پیر زن های لب گوری
هم حتی حرف فوتبال داغ تشریف داره منم یکم
از
فوتبال بگم تا حسابی سرتونو خورده باشم
راستش نمیخوام بگم که چرا فرانسه اون جور
یا چرا
ایتالیا اینجور شد یا اصلا به ما چه که
انگلستان با مربی ده میلیون یوروییش 4 تایی
شد
یا مارادونا اونجوری له شد اما وقتی بازی تیم های
ژاپن و کره رو میدیدم منی که
همیشه از این پسره
پارک جی سونگ بدم میومده هزار بار براش دعا کردم
و قربئن صدقش
رفتم که خدا پدرشو بیامرزه که اون
گل رو تو بازی انتخابی به ایران زد و آبروی
ایران رو حفظ کرد
وگر نه حتما شما ها هم
اگه کلاهتون رو قاضی کنید
بهتر از من میدونید که اگه ایران رفته بود جام جهانی
چه
آبروریزی میشد و این به قول روزنامه ها البته
ستاره های (البته ستاره های بی نور و
خاصیت پولکی موفشن)
فوتبال ایران چه افتضاحی به بار میاوردن.
راستی لیگ فوتبالمونم که شروع شد به
سلامتی هفته
اولش که وحشتناک کسل کننده
و سطح پایین بود خدا تا هفته آخر و بخیر کنه
خلاصه
ممنون که گوش دادین کلی دیگه حرف دارم
اما به دلایل سیاسی اجتماعی فرهنگی و ...
فعلا خدا حافظ همتون باشه تا بعد
کلمات کلیدی :